PL
W cieniu owocującej nudy
Istnieją różne odcienie nudy – to spektrum rozpięte między dwiema skrajnymi odmianami tego stanu, jak określił je Bertrand Russell: nudą jałową i ogłupiającą (stultifying boredom) a ożywczą „nudą owocującą” (fructifying boredom) [Bertrand Russell, The Conquest of Happiness].
W każdym wypadku nuda to po prostu brak ekscytacji, przy czym „nuda owocująca” stanowi unikalną sublimację „robienia rzeczy po nic” albo „robienia czegoś z niczego”. Ta szczególna odmiana nudy to stan utajonej aktywności – osobliwego chłonięcia – wyostrzania obserwacji i uważności. Można też postrzegać owocującą nudę jako strategię wywrotową – to piasek w trybach kapitalistycznej machiny zawłaszczania i monetyzowania czasu. To proces skupiania emancypującej energii, docierania do wrażliwości i zbrojenia jej w słowa, aby mogła stawić opór retoryce afektywnego przyspieszenia i związanemu z nią poczuciu winy i wstydu, powodowanego nieproduktywnym niedziałaniem.
Trzy, wyświetlane symultanicznie filmy, ukazują powolne czynności, przywołujące eksperymenty i gry popularne w okresie wczesnej edukacji. Zabawa spirografem, układanie zielnika, hodowla kryształów – aktywności nieproduktywne a jednak podszyte ciekawością i inspirujące do swobodnej, sensualnej eksploracji. Czytany przez lektorkę esej, będący zapisem wzmożonej obserwacji świata przyrody, wyznacza spowolnione tempo filmów.
EN
In the Shade of Fructifying Boredom
Boredom comes in different shades – it is a spectrum spread between two extreme types of this condition, as defined by Bertrand Russell: stultifying boredom and fructifying boredom [Bertrand Russell, The Conquest of Happiness].
In each case, boredom is simply the lack of excitement, and the “fructifying boredom” constitutes the unique sublimation of “doing things for nothing” or “making something out of nothing”. This particular type of boredom is a state of latent activity – specific absorption – sharpening observation and mindfulness. It could also be perceived as a rebellious strategy – a spanner in the works of capitalistic machine of appropriation and monetising of time. This process focusses on the emancipatory energy, gaining access to sensitivity and arming it with words, so that it can resist the rhetoric of affective acceleration and related sense of guilt and shame, caused by the unproductive inactivity.
Three films, projected simultaneously, feature slow-pace activities, recapturing experiments and games popular in the early-school period. Playing with a spirograph, making a herbarium, growing crystals – the unproductive activities, yet based on curiosity and inspiring to free, sensual exploration. The essay, read by a voice artist, is a record of enhanced observation of nature and sets the slow pace of the films.
W cieniu owocującej nudy
Istnieją różne odcienie nudy – to spektrum rozpięte między dwiema skrajnymi odmianami tego stanu, jak określił je Bertrand Russell: nudą jałową i ogłupiającą (stultifying boredom) a ożywczą „nudą owocującą” (fructifying boredom) [Bertrand Russell, The Conquest of Happiness].
W każdym wypadku nuda to po prostu brak ekscytacji, przy czym „nuda owocująca” stanowi unikalną sublimację „robienia rzeczy po nic” albo „robienia czegoś z niczego”. Ta szczególna odmiana nudy to stan utajonej aktywności – osobliwego chłonięcia – wyostrzania obserwacji i uważności. Można też postrzegać owocującą nudę jako strategię wywrotową – to piasek w trybach kapitalistycznej machiny zawłaszczania i monetyzowania czasu. To proces skupiania emancypującej energii, docierania do wrażliwości i zbrojenia jej w słowa, aby mogła stawić opór retoryce afektywnego przyspieszenia i związanemu z nią poczuciu winy i wstydu, powodowanego nieproduktywnym niedziałaniem.
Trzy, wyświetlane symultanicznie filmy, ukazują powolne czynności, przywołujące eksperymenty i gry popularne w okresie wczesnej edukacji. Zabawa spirografem, układanie zielnika, hodowla kryształów – aktywności nieproduktywne a jednak podszyte ciekawością i inspirujące do swobodnej, sensualnej eksploracji. Czytany przez lektorkę esej, będący zapisem wzmożonej obserwacji świata przyrody, wyznacza spowolnione tempo filmów.
Projekt zaprezentowany został na wystawie Guilty Pleasure – ukryte przyjemności w muzyce, Galeria ASP w Katowicach Rondo Sztuki, 29.07–25.08.2021.
EN
In the Shade of Fructifying Boredom
Boredom comes in different shades – it is a spectrum spread between two extreme types of this condition, as defined by Bertrand Russell: stultifying boredom and fructifying boredom [Bertrand Russell, The Conquest of Happiness].
In each case, boredom is simply the lack of excitement, and the “fructifying boredom” constitutes the unique sublimation of “doing things for nothing” or “making something out of nothing”. This particular type of boredom is a state of latent activity – specific absorption – sharpening observation and mindfulness. It could also be perceived as a rebellious strategy – a spanner in the works of capitalistic machine of appropriation and monetising of time. This process focusses on the emancipatory energy, gaining access to sensitivity and arming it with words, so that it can resist the rhetoric of affective acceleration and related sense of guilt and shame, caused by the unproductive inactivity.
Three films, projected simultaneously, feature slow-pace activities, recapturing experiments and games popular in the early-school period. Playing with a spirograph, making a herbarium, growing crystals – the unproductive activities, yet based on curiosity and inspiring to free, sensual exploration. The essay, read by a voice artist, is a record of enhanced observation of nature and sets the slow pace of the films.
The project presented at the Guilty Pleasures – Hidden Pleasures of Music exhibition at the Rondo Sztuki Art Gallery of the Academy of Fine Arts and Design in Katowice, 29 July–25 Aug. 2021
Audio-wideo, 4 min 43 s (loop)
Trójkanałowa projekcja na monitorach
kineskopowych, nagranie audio.
Czyta: Justyna Siepietowska-Jarzyńska
Audio-video, 4 min 43 s (loop)
Three-channel projection on CRT monitors,
audio recording
Read by: Justyna Siepietowska-Jarzyńska